پنجاه و پنج سال پیش در تاریخ 21 آگوست 1959 یک یهودی افراطی و تروریست دارای اصالت اسرالیایی به‌نام مایکل دنیس اقدام به آتش‌زدن مسجدالاقصی مقدس کرد.

او دیواره شرقی مسجد را به آتش کشید. در این حمله، نماها، سقف، فرش‌ها، تزئینات کمیاب و تمامی محتویات آن از جمله قرآن سوخت تا جایی بازسازی آنها به سال‌ها طول کشید.

یکی از آثار آسیب‌دیده در این اقدام تروریستی، مسجد عمر بن الخطاب (رض) به‌عنوان یادگار و نماد فتح قدس توسط وی، بود. سقف این مسجد از گل و تیرچه‌های چوبی است.

آثار دیگری که در این حمله ویران شد، عبارتند از: محراب زکریا در مجاورت مسجد عمر، مقام الاربعین، سه رواق (از 7 رواق) شمالی-جنوبی همراه با ستون، طاق و نقش آنها.

بخشی از سقف مسجدالاقصی نیز بر اثر حریق فروریخت. دو ستون ضخیم دارای طاق‌های سنگی بسیار بزرگ زیر گنبد مسجد و همچنین 74 پنجره چوبی نیز در آتش سوخت.

در این حمله تروریستی، قسمت‌هایی از گنبد مزین داخلی و دیواره جنوبی مسجد آسیب دید و 48 پنجره گچی با شیشه‌های رنگارنگ و آثار دکوری حاوی آیات قرآن نابود شد.

و اما واکنش نظامیان اشغالگر اسرائیلی به این حمله؛ آب را قطع کرده و مانع اطفای حریق توسط اهالی شدند. آنها مسیرهای منتهی به مسجدالاقصی را بستند تا ماشین‌های آتش‌نشانی نتوانند به سرعت خود را به را محل حادثه برسانند و در اطفای حریق شرکت کنند.